Kościół Poko­ju w Jawo­rze jest naj­więk­szą drew­nia­ną budow­lą o funk­cja­ch reli­gij­ny­ch na świe­cie. W roku 2001 został wpi­sa­ny na listę świa­to­we­go dzie­dzic­twa UNESCO.
Kościo­ły Poko­ju powsta­ły w II poł. XVII wie­ku w następ­stwie poko­ju west­fal­skie­go koń­czą­ce­go woj­nę trzy­dzie­sto­let­nią (1618–1648). Naci­ska­ny przez pro­te­stanc­ką Szwe­cję kato­lic­ki cesa­rz Fer­dy­nand III Habs­burg przy­znał ślą­skim lute­ra­nom pra­wo do wybu­do­wa­nia trzech świą­tyń na pod­le­gły­ch mu tery­to­ria­ch — w Gło­go­wie, Jawo­rze oraz Świd­ni­cy. Jed­nak zgo­da na budo­wę obwa­ro­wa­na była ogra­ni­cze­nia­mi:

• do budo­wy mia­ły posłu­żyć wyłącz­nie mate­ria­ły nie­trwa­łe (drew­no, sło­ma, gli­na, pia­sek),
• kościo­ły musia­ły być wybu­do­wa­ne poza gra­ni­ca­mi mia­sta, jed­nak nie dalej niż na odle­gło­ść strza­łu armat­nie­go od murów miej­ski­ch,
• nie mogły mieć wież, dzwo­nów ani tra­dy­cyj­ne­go kształ­tu świą­ty­ni,
• musia­ły zostać ukoń­czo­ne w cią­gu jed­ne­go roku, 
• musia­ły zostać wznie­sio­ne na koszt pro­te­stan­tów,
• nie mogły przy nich powstać szko­ły para­fial­ne.

Do dzi­siaj prze­trwa­ły dwa Kościo­ły Poko­ju — w Jawo­rze i Świd­ni­cy — nato­mia­st kościół w Gło­go­wie spło­nął w XVIII w. w poża­rze wywo­ła­nym ude­rze­niem pio­ru­na.