Kościół Pokoju w Jaworze jest największą drewnianą budowlą o funkcjach religijnych na świecie. W roku 2001 został  wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Kościoły Pokoju powstały w II poł. XVII wieku, w następstwie pokoju westfalskiego kończącego wojnę trzydziestoletnią (1618-1648), gdy naciskany przez protestancką Szwecję katolicki cesarz Ferdynand III Habsburg przyznał śląskim luteranom prawo do wybudowania trzech świątyń na obszarach bezpośrednio podległych jego władzy.

Cesarska zgoda na budowę Kościołów Pokoju obwarowana była dodatkowymi ograniczeniami:

• budowle miały być wzniesione jedynie z materiałów nietrwałych (drewno, słoma, glina, piasek),
• kościoły mogły być wybudowane jedynie poza granicami miasta, nie dalej jednak niż na odległość strzału armatniego od murów miejskich,
• nie mogły mieć wież, dzwonów, ani tradycyjnego kształtu świątyni,
• musiały być ukończone w ciągu jednego roku,
• musiały zostać wzniesione na koszt protestantów,
• nie mogły przy nich powstać szkoły parafialne.

Wybudowano trzy takie kościoły: w Głogowie, Jaworze oraz Świdnicy. Do dzisiaj przetrwały dwa, natomiast  kościół w Głogowie spłonął w pożarze wywołanym uderzeniem pioruna.